Terapia oparta na wspólnocie dla wielolekoopornej gruźlicy w Limie w Peru czesc 4

Powiązanie ze względu na cechy demograficzne, dotychczasową historię leczenia i oporność na leki pierwszego rzutu oceniono za pomocą wielu modeli proporcjonalnego hazardu Coxa. Wykresy logarytmu naturalnego ujemnego logarytmu naturalnego krzywych przeżycia dla wszystkich poziomów pierwotnych predyktorów były zgodne z założeniem proporcjonalności39. Dane dotyczące pacjentów, którzy wycofali się z leczenia, były cenzurowane w momencie wycofania, ponieważ ryzyko złego wyniku klinicznego nie można było już ocenić.40 Dane wprowadzono do Access97 (Microsoft). W przypadku niektórych pacjentów brakowało danych dotyczących niektórych czynników ryzyka; brakujące wartości wskaźnika masy ciała i hematokrytu zostały przypisane jako mediany dla płci. Do wszystkich analiz wykorzystano oprogramowanie SAS (wersja 8.1). Wszystkie podane wartości P są dwustronne.
Wyniki
Podstawowa charakterystyka demograficzna i kliniczna
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka 75 pacjentów po rozpoczęciu zindywidualizowanych schematów leczenia. Pacjenci byli młodzi, a większość z nich była pojedyncza (tabela 1), z niemal taką samą liczbą mężczyzn i kobiet. Wielkość gospodarstwa domowego była na ogół duża, a często dwóch lub więcej pacjentów pochodziło z jednego gospodarstwa domowego. Ponad połowa pacjentów miała wcześniejszą lub obecną chorobę; czterech miało równoczesną gruźlicę pozapłucną. Jeden z 65 badanych pacjentów miał zakażenie wirusem HIV. Niski hematokryt odnotowano u 12 pacjentów (18 procent). Prawie połowa pacjentów miała podwyższoną częstość oddechów spoczynkowych, niski wskaźnik masy ciała lub jedno i drugie. Obustronna miąższowa choroba miąższu była widoczna w 47 radiologiach klatki piersiowej w linii podstawowej (63 procent). Pacjenci otrzymywali leczenie z medianą 3 przed reżimami przeciwgruźliczymi (zakres od 0 do 8) w ciągu prawie czterech lat od rozpoznania gruźlicy i zapoczątkowania zindywidualizowanych schematów opisanych tutaj. Pacjenci byli wcześniej narażeni na medianę 7 leków przeciwprątkowych (zakres od 0 do 10) przez co najmniej jeden miesiąc każdy. Zarażające szczepy M. tuberculosis były oporne na medianę 6 leków (zakres od 2 do 12).
Wyniki
Rysunek 1. Ryc. 1. Rozkład częstości występowania leków przeciwgruźliczych otrzymanych przez 75 pacjentów w ramach zindywidualizowanych schematów leczenia. Wszyscy pacjenci zostali zakażeni szczepami, które były oporne na co najmniej izoniazyd w małej dawce (stężenie krytyczne, 0,2 .g na mililitr) i ryfampinę. Wysoką dawkę izoniazydu (900 mg dwa razy na tydzień) podawano pacjentom, u których szczepy infekujące wykazywały podatność in vitro na duże dawki izoniazydu (stężenie krytyczne, 5,0 .g na mililitr). Zastosowanymi fluorochinolonami były ciprofloksacyna i ofloksacyna.
Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka schematów leczenia. 75 pacjentów otrzymało leczenie 58 różnymi schematami (ryc. 1), zawierającymi medianę sześciu leków (zakres od pięciu do dziewięciu) (tabela 2) i trwające średnio 23 miesiące (zakres od 0,4 do 35,9). Zapisy 60 pacjentów zostały poddane systematycznemu przeglądowi pod kątem zdarzeń niepożądanych; 44 pacjentów (73 procent) miało takie zdarzenia, a wszystkie zdarzenia były prowadzone bez skierowanej od lekarza zaprzestania terapii
Sześćdziesięciu sześciu pacjentów ukończyło cztery lub więcej miesięcy leczenia; konwersja była widoczna w rozmazach i kulturach w medianie nieco ponad jednego miesiąca
[hasła pokrewne: okres oczekiwania na sanatorium, bank szpiku kostnego rejestracja, portal dla lekarzy ]
[więcej w: rehasport cennik, olk med toruń, krwiak okularowy ]