Teofilina na erytrocytozę po transplantacji nerek

Jak zauważono w artykule na temat stosowania teofiliny w leczeniu erytrocytozy u biorców nerki po przeszczepieniu nerki (wydanie z 12 lipca), teofilina hamuje wytwarzanie erytropoetyny zarówno u zdrowych osób, jak iu osób po przeszczepieniu nerki z podwyższoną masą krwinek czerwonych z powodu podwyższonego poziomu poziomy produkcji i uwalniania erytropoetyny. Zastosowanie teofiliny pozwoliło pacjentom z taką erytrocytozą uniknąć cotygodniowej flebotomii.
Duży procent niemowląt przedwcześnie urodzonych ma bezdech, a obecnym leczeniem z wyboru w większości badań klinicznych jest teofilina.2 Te same niemowlęta często mają klinicznie ważną niedokrwistość z wcześniactwa, wymagającą częstych transfuzji.3 Sugerowano, że bezdech może być związany z niedokrwistością. , co wymaga transfuzji.4 Chociaż patogeneza niedokrwistości wcześniaków pozostaje niepełna, niedobór aktywności erytropoetynowej wydaje się być kluczową cechą5, aw badaniu pilotażowym rekombinowana ludzka erytropoetyna została podana w celu jej skorygowania lub ustabilizowania.6 Kryteria wyboru dla wcześniaki, które są odpowiednimi kandydatami do podawania erytropoetyny, są obecnie określane.7
Nasza obawa wynika z faktu, że nie przeprowadzono systematycznego badania wpływu podawania teofiliny na produkcję erytropoetyny u wcześniaków, pomimo powszechnego stosowania tego leku w okresie poporodowym. Aktualne badania nie udokumentowały potencjalnej roli teofiliny w produkcji erytropoetyny u wcześniaków. 6 7 Obecne wyniki badań sugerują, że regularne podawanie teofiliny może hamować wytwarzanie erytropoetyny u takich niemowląt; ta kwestia wymaga szybkiego zbadania.
Richard S. Beach, MD, Ph.D.
Deborah Donlon, MD
Danilo Escoto, MD
Dr Jeane McCarthy, MD
Anthony Napolitano, MD
Roberto Sosa, MD
All Children s Hospital, St. Petersburg, FL 33701
7 Referencje1. Bakris GL, Sauter ER, Hussey JL, Fisher JW, Gaber AO, Winsett R. Wpływ teofiliny na wytwarzanie erytropoetyny u osób zdrowych oraz u pacjentów z erytrocytozą po transplantacji nerki. N Engl J Med 1990; 323: 86-90.
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Aranda JV, Grondin D, Sasyniuk BI. . Względy farmakologiczne w terapii bezdechu noworodkowego. Pediatr Clin North Am 1981; 28: 113-33.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Joshi A, Gerhardt T, Shandloff P, Bancalari E.. Wpływ transfuzji krwi na układ oddechowy wcześniaków. Pediatrics 1987; 80: 79-84.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Keyes WG, Donohue PK, Spivak JL, Jones MD Jr, Oski FA. . Ocena potrzeby transfuzji wcześniaków i roli hematokrytu, objawów klinicznych i poziomu erytropoetyny. Pediatrics 1989; 84: 412-7.
Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Halperin DS, Wacker P, Lacourt G, i in. . Wpływ rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny u niemowląt z niedokrwistością wcześniaków: badanie pilotażowe. J Pediatr 1990; 116: 779-86.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
6. Shannon KM, Naylor GS, Torkildson JC, i in . Krążące prekursory erytrocytów w niedokrwistości wcześniaków. N Engl J Med 1987; 317: 728-33.
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
7. Brązowe MS, Berman ER, Luckey D. Prognozowanie potrzeby transfuzji podczas niedokrwistości wcześniactwa. J Pediatr 1990; 116: 773-8.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
Powyższe pismo zostało skierowane do autorów danego artykułu, którzy oferują następującą odpowiedź:
Do redakcji: Chcielibyśmy podziękować autorom za ich wnikliwe komentarze. Po pracy z biorcami nerki opisanymi w opublikowanym artykule stwierdziliśmy noworodkowe implikacje tego badania. Niedokrwistość wcześniactwa jest dobrze poznaną jednostką, której patogeneza nie jest dobrze poznana.2, 3 Czynniki wpływające na odpowiedź erytropoetyny na tę anemię sugerują, że mechanizmy regulujące reagujące na zmianę napięcia tlenu działają, ale nie są odpowiednie.4 5 6 Zgadzamy się z obserwacja Beach et al. że znaczna liczba wcześniaków z objawowym bezdechem jest leczona teofiliną, która może hamować wytwarzanie erytropoetyny. Jesteśmy zaangażowani w prospektywne kontrolowane badanie kliniczne, aby ocenić, czy stosowanie erytropoetyny u wcześniaków z ciążą trwającą krócej niż 34 tygodnie ma niekorzystny wpływ na teofilinę.
George L. Bakris, MD, FACP
Ochsner Medical Institutions, Nowy Orlean, LA 70121
Nancy A. Lass, MD
St. Louis University School of Medicine, St. Louis, MO 63104
6 Referencje1. Bakris GL, Sauter ER, Hussey JL, Fisher JW, Gaber AO, Winsett R. Wpływ teofiliny na wytwarzanie erytropoetyny u osób zdrowych oraz u pacjentów z erytrocytozą po transplantacji nerki. N Engl J Med 1990; 323: 86-90.
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Schulman I. Niedokrwistość wcześniactwa. J Pediatr 1959; 54: 663-72.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Dallman PR. . Niedokrwistość wcześniactwa. Annu Rev Med 1981; 32: 143-60.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Stockman JA III, Garcia JF, Oski FA. . Niedokrwistość wcześniactwa: czynniki regulujące odpowiedź na erytropoetynę. N Engl J Med 1977; 296: 647-50.
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Brązowe MS, Garcia JF, Phibbs RH, Dallman PR. . Zmniejszona odpowiedź immunoaktywnej erytropoetyny w osoczu na dostępny tlen w niedokrwistości wcześniactwa. J Pediatr 1984; 105: 793-8.
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
6. Shannon KM, Naylor GS, Torkildson JC, i in. . Krążące prekursory erytrocytów w niedokrwistości wcześniaków. N Engl J Med 1987; 317: 728-33.
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
[patrz też: dentestetica, rehasport cennik, salve łódź struga ]