Randomizowana, kontrolowana próba stosowania cewników płucno-artwornych u pacjentów z chirurgią o wysokim ryzyku ad 6

Szacowana różnica w przeżywalności wyniosła – 0,7 punktu procentowego (przedział ufności 95 procent, – 3,6 do 2,2) po 6 miesiącach (z ujemnymi różnicami przeżycia sprzyjającymi standardowej opiece) oraz – 0,9 punktu procentowego (przedział ufności 95 procent, – 4,3 do 12 miesięcy. Rysunek 2. Rycina 2. Szacowane różnice w śmiertelności wewnątrzszpitalnej w grupie cewnika w porównaniu z grupą opieki standardowej, ogółem i według amerykańskiego towarzystwa anestezjologów (ASA), klasy ryzyka, rodzaju operacji, płci, wieku i nowych Klasa York Heart Association (NYHA). Dodatnie różnice wskazują na nadmierną śmiertelność w grupie cewników w porównaniu z grupą standardową, podczas gdy różnice ujemne wskazują na niższą śmiertelność w grupie cewników. Bary reprezentują przedziały ufności 95 procent.
Dostosowanie oparte na regresji dla zmiennych podstawowych wymienionych w tabeli nie miało istotnego wpływu na te ustalenia. Skorygowany współczynnik ryzyka zgonu w grupie cewnika w porównaniu z grupą leczoną standardowo wynosił 1,0 (przedział ufności 95%, 0,7 do 1,3) po dostosowaniu do wieku, historii dusznicy bolesnej, rodzaju operacji, przedoperacyjnej klasy ryzyka ASA, 37 Goldman indeks, 39 i poziom hemoglobiny. Nie znaleźliśmy dowodów na zróżnicowanie efektu leczenia w zależności od środka lub według cech linii bazowej; nie było znaczących interakcji między przypisaniem grupy terapeutycznej i jakąkolwiek współzmienną. Analiza podgrup pod względem śmiertelności wewnątrzszpitalnej według klasy ryzyka ASA, rodzaju operacji, płci, wieku i klasy38 według NYHA dała wyniki podobne do wyników analizy pierwotnej (ryc. 2). Wśród pacjentów z ryzykiem ASA klasy IV, 37 śmiertelności wewnątrzszpitalnej stanowiło 16,7 procent w grupie standardowej opieki i 20,6 procent w grupie cewników; roczna umieralność w tej podgrupie wynosiła 37,8% w grupie opieki standardowej i 38,2% w grupie cewników. Wśród pacjentów w III lub IV klasie wg NYHA, 38 śmiertelności wewnątrzszpitalnej stanowiło 13,8% w grupie standardowej opieki i 18,6% w grupie cewników, a śmiertelność po roku wynosiła odpowiednio 29,3% i 35,3%.
Zachorowalność
Zachorowalność była podobna w obu grupach, z tą różnicą, że występowała większa częstość występowania zatorowości płucnej w grupie przydzielonej do cewników płucno-tętniczych (0 zdarzeń w grupie standardowej opieki vs. 8 zdarzeń [0,8 procent] w grupie cewnika, P = 0,004). Profilaktykę przeciwzakrzepową z heparyną niefrakcjonowaną lub niskocząsteczkową stosowano u 906 pacjentów w grupie standardowej opieki (90,9 procent) i 878 pacjentów w grupie cewników (88,1 procent, p = 0,05). Został zapoczątkowany w ciągu 24 godzin po operacji u 52,1% pacjentów w grupie standardowej opieki, w porównaniu z 53,7% pacjentów w grupie cewników. Testy diagnostyczne klinicznie podejrzewanej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej przeprowadzono u 69 pacjentów w grupie standardowej opieki (6,9 procent) i 57 pacjentach w grupie cewników (5,7 procent, p = 0,31). Zastosowane rodzaje badań (w tym flebografia, ultrasonografia dopplerowska, skanowanie płuc z perfuzyjną wentylacją i angiografia płucna) były podobne w obu grupach.
Częstość zawału mięśnia sercowego, zastoinowa niewydolność serca, częstoskurcz nadkomorowy, częstoskurcz komorowy, niewydolność wątroby, posocznica z centralnego cewnika żylnego lub cewnika płucno-tętniczego i zapalenie płuc nie różniły się istotnie między grupami (tabela 2)
[hasła pokrewne: emg badanie cena, poradnia nadciśnienia tętniczego, dyżur aptek stargard ]
[hasła pokrewne: dyżury aptek rawa mazowiecka, drożdżówka kalorie, gencjana na włosy ]