Odwrócenie ostrych zaostrzeń przewlekłej obturacyjnej choroby płuc poprzez pomoc wdechową przy użyciu maski twarzowej ad 7

Spośród sześciu pacjentów poddanych leczeniu przy ciśnieniu 20 cm wody, czterech pacjentów z normalnym stanem świadomości czuło się bardziej komfortowo podczas okresu leczenia niż podczas okresu kontrolnego. Badania kliniczne
Interwencyjne leczenie z dodatnim wdechowym ciśnieniem w drogach oddechowych zostało wprowadzone na poziomie ciśnienia 20 cm wody u 13 pacjentów. Okresy leczenia powtarzano przez tyle dni, ile dni, w których intubacja byłaby klinicznie konieczna, gdyby nie była dostępna pomoc z wdychaniem wdechu. Liczba dni, podczas których podawano leczenie, wahała się od dwóch do ośmiu, a średnia liczba godzin leczenia na dobę dla każdego pacjenta wynosiła 7,6 . 3,9. Ulepszenia w konstrukcji maski (zapewnienie zewnętrznej powierzchni stałej i wewnętrznej powierzchni piankowo-gumowej oraz zmniejszenie ilości martwej przestrzeni) pozwoliły nam wydłużyć okresy leczenia od 3 do 6 godzin dla pierwszych pięciu pacjentów do 8 do 12 godzin dla pozostałych ośmiu pacjentów. Leczenie przerywano na kilka minut, jeśli było to wymagane, aby pozwolić pacjentowi na wykrztuszanie lub picie. Maska początkowo używana miała skłonność do powodowania zmian skórnych z powodu ciśnienia, ale zmodyfikowana maska była dobrze tolerowana przez ośmiu pacjentów, którzy jej używali, i często byli w stanie spać przez krótki czas podczas leczenia. Okresy spontanicznego oddychania bez pomocy trwały od trzech do sześciu godzin. Podawano zwykłe leczenie, w tym leki rozszerzające oskrzela, antybiotyki, steroidy i ciągłą terapię tlenową, ale nie podawano leczenia w postaci aerozolu.
Tabela 3. Tabela 3. Charakterystyka i wyniki u 13 pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc poddanych ciśnieniu z wdychaniem dodatnich dróg oddechowych oraz 13 pacjentów z grupy kontrolnej poddanych konwencjonalnemu leczeniu * Tabela 4. Tabela 4. Pomiary fizjologiczne przy przyjęciu i wypisaniu z 13 Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, leczeni ciśnieniem wdechowym z pozytywnym ciśnieniem w drogach oddechowych i 13 pacjentów z grupy kontrolnej, którzy otrzymali konwencjonalne leczenie. * Pacjenci leczeni i pacjenci z grupy kontrolnej byli podobni w odniesieniu do miar stosowanych w celu dopasowania, początkowego stosunku PaO2 / FiO2 i wodorowęglanu w osoczu stężenia i wartości ich tętniczego ciśnienia krwi podczas wypisu z oddziału intensywnej terapii (tabele 3 i 4). Sześciu pacjentów w każdej grupie było hospitalizowanych wcześniej na oddziale intensywnej terapii z powodu ostrej niewydolności oddechowej. W grupie leczonej 8 pacjentów otrzymywało antybiotyki, 12 otrzymywało leki rozszerzające oskrzela, 2 otrzymywało kortykosteroidy, a 5 otrzymywało diuretyki. W grupie kontrolnej 11 pacjentów otrzymywało antybiotyki, 11 otrzymywało leki rozszerzające oskrzela, 3 otrzymywało kortykosteroidy, a 6 otrzymywało diuretyki (P nieistotne).
Jeden pacjent poddany został intubacji i leczeniu mechaniczną wentylacją w dniu 3 z powodu widocznego braku skuteczności wdechowego ciśnienia w drogach oddechowych. Podczas intubacji miał przejściową arytmię komorową, a drugi epizod wystąpił kilka godzin później, co doprowadziło do zatrzymania akcji serca i śmierci. Inna pacjentka w grupie leczonej miała zatrzymanie akcji serca po 10 dniach hospitalizacji, kiedy uznano ją za poprawioną klinicznie
[podobne: levopront opinie, gumtree olsztyn, popękane naczynka w oku ]