Obrazowanie Badania po pierwszym gorączkowym zapaleniu dróg moczowych u małych dzieci ad

Dzieci były uprawnione, jeśli miały temperaturę w odbytnicy wynoszącą co najmniej 38,3 ° C podczas prezentacji lub w ciągu 24 godzin, a jeśli podejrzewa się zakażenie dróg moczowych z powodu obecności ropomoczu (10 lub więcej białych komórek na milimetr sześcienny w nie odwirowanym moczu) i bakteriurię (1 lub więcej gram-ujemnych prętów na 10 pól immersji oleju w zabarwionej Gram s rozmazie nie odwirowanego moczu) .3-5 Włączenie do końcowej grupy badanej wymagało dodatniej kultury moczu (co najmniej 50 000 jednostek tworzących kolonie na mililitr, reprezentujący pojedynczy patogen) z próbki pobranej z cewnika. Dzieci losowo przydzielone do początkowego leczenia dożylnego hospitalizowano i leczono cefataksymem (Claforan, Aventis, 200 mg na kilogram masy ciała na dzień, w czterech podzielonych dawkach) przez trzy dni. Następnie dzieci otrzymały cefiksym w postaci doustnej (Suprax, Wyeth-Ayerst, 8 mg na kilogram, raz dziennie), aby ukończyć 14-dniowy kurs, a następnie profilaktykę za pomocą cefiksymu (4 mg na kilogram, raz dziennie) przez 2 tygodnie, aż do usunięcia cystouretrografii przeprowadzono. Dzieci losowo przydzielone do leczenia doustnego otrzymywały cefiksym przez 14 dni (16 mg na kilogram, podawane w oddziale ratunkowym, a następnie 8 mg na kilogram raz dziennie przez 13 dni). Po leczeniu dzieci te otrzymały profilaktykę za pomocą cefiksymu, jak opisano powyżej.
Badania obrazowania
W ciągu 48 godzin od rozpoznania wykonano skanowanie natywne z kwasem dimerkapłoteczkowym znakowanym technetem-99m i ultrasonografią nerek w celu określenia odpowiednio obecności lub braku ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek i anomalii anatomicznych. Cystouretrografografia z kontrastową pustką wykonano około miesiąc po postawieniu diagnozy, ponieważ stanowiło to standard opieki w uczestniczących instytucjach podczas przeprowadzania badania. Refluks naczynioruchowy oceniano zgodnie z systemem klasyfikacji Międzynarodowego Komitetu Refluksowego; stopień I wskazuje refluks do proksymalnego moczowodu bez dylatacji, refluks stopnia II do dalszego moczowodu bez dylatacji i stopnia III, IV i V refluks do dalszego moczowodu z łagodną, umiarkowaną i ciężką dylatacją, odpowiednio.6 Dzieci z pęcherzowo-moczowodowym refluksem co najmniej stopnia II poddano profilaktycznej terapii trimetoprimem-sulfametoksazolem (5 mg składnika trimetoprymu na kilogram) lub nitrofurantoiną (2 mg na kilogram) raz dziennie przez 11 miesięcy lub do czasu, gdy refluks został sklasyfikowany jako stopień I lub mniej. Znakowane technetem-99m badanie nerek z kwasem dimerkaptobursztynowym powtarza się sześć miesięcy później, aby określić częstość występowania i nasilenie blizn nerkowych.
Definicje
Znakowane technetem-99m skany kwasu dimerkaptobursztynowego były uważane za normalne, jeśli homogenny wychwyt radioizotopu był widoczny w nerkach i zachowany był kontur nerek. Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek zostało określone przez obecność ogniskowych lub rozproszonych obszarów zmniejszonego wychwytu wyznakowanego kwasu dimerkaptobursztynowego bez oznak ubytku kory lub obecności dyfuzyjnie zmniejszonego wychwytu w powiększonej nerce. Blizny nerek zostały określone przez obecność zmniejszonego wychwytu znakowanego kwasu dimerkaptobursztynowego związanego z utratą konturów nerek lub przez obecność przerzedzenia korowego ze zmniejszoną objętością
[patrz też: jak wygląda badanie u lekarza medycyny pracy, poradnia leczenia osteoporozy, terapia psychodynamiczna warszawa ]
[więcej w: salve łódź struga, metafolina, levopront opinie ]