Myasthenia Gravis: Ilustrowana historia

Trajektoria odkryć w nauce i medycynie rzadko jest linearna. Wręcz przeciwnie, jest prawie zawsze błędna, ze szczytami wglądu, błędami, błędnymi hipotezami, korektami w środkach i ostatecznym oświeceniem. W tej obficie ilustrowanej książce z kawą John Keesey zabiera nas w podróż po historii myasthenia gravis, od spostrzegawczego 17-wiecznego klinicznego opisu kobiety dotkniętej porażającym porażeniem do dzisiejszego wyrafinowanego molekularnego poziomu zrozumienia. Dlaczego ktoś inny niż pacjent z miastenią, neurolog lub badacz bezpośrednio zaangażowany w pracę z myasthenia gravis zainteresuje się tą książką, lub w miastenii ciężkiej, jeśli o to chodzi. Chociaż myasthenia gravis jest wprawdzie niezbyt często, obejmuje wiele najbardziej fascynujących procesów biologicznych i patologicznych w dziedzinie neurologii, neurobiologii, patologii, farmakologii, toksykologii i immunologii. Rzeczywiście, nabyta myasthenia gravis była pierwszą wyraźnie zidentyfikowaną chorobą receptora i jest najlepiej poznaną chorobą autoimmunologiczną człowieka. W tej pięknie zaprojektowanej i ilustrowanej książce Keesey wyraźnie wyjaśnia, w jaki sposób każdy z tych tematów przyczynił się do naszych obecnych koncepcji myasthenia gravis.
Początkowe rozpoznanie myasthenia gravis było procesem przerywanym. Keesey przypisuje najwcześniejszy doniesienie o wiarygodności miastenii Wilhelmowi Erbowi z Heidelbergu, który przedstawił trzy przypadki nowego prawdopodobnie zespołu objawów opuszkowych w 1879 roku. Erb odróżnił te przypadki od postępującego porażenia opuszkowego (prawdopodobnie z ataku przedsionków, od strony amyloidalnej bocznej stwardnienie rozsiane), ponieważ nie podążali za nieubłaganym zjazdem porażenia opuszkowego. Szesnaście lat później Friedrich Jolly opisał elektrofizjologiczną cechę zmęczenia myastenicznego: zanik reakcji mięśni na przedłużoną stymulację elektryczną. To bolesne badanie zostało nazwane testem Jolly lub, potocznie wśród mieszkańców neurologii, niezbyt radosnym testem . Jolly ukuł także termin myasthenia gravis pseudoparalytica , którego pierwsze dwa słowa przetrwały do dziś mimo swojej mieszanej etymologii, która łączy grekę ( myo , oznaczającą mięsień i astenię , oznaczającą słabość) i łacinę ( gravis , co oznacza poważne). Wczesne przypadki, które zostały pominięte początkowo, zostały następnie odkopane i uważam, że opis wielkiego fizjologa Sir Thomasa Willisa, z 1672 r., Jest prawdopodobnie pierwszym autentycznym przypadkiem w literaturze medycznej.
W XIX i na początku XX wieku badania sekcyjne ujawniły w wielu przypadkach nieprawidłowości w obrębie grasicy. Obecnie wiadomo, że są one związane z nieprawidłowościami układu odpornościowego miastenii. W gruczołach grasicy znaleziono również komórki podobne do komórek mięśniowych, a ekspresja receptorów acetylocholiny na ich błonach powierzchniowych, opisana znacznie później, może odgrywać ważną rolę w wywoływaniu miastenii ciężkiej. Mary Walker, rejestratorka w szpitalu St. Alfege w 1934 roku, doniósł, że wstrzyknięcie inhibitora cholinoesterazy, fizostygminy, przyniosło uderzającą poprawę siły mięśniowej pacjenta z miastenią. Ten niezwykły wynik, który został okrzyknięty Cudem św
[hasła pokrewne: usg ginekologiczne kraków, poradnia leczenia osteoporozy, nzoz bydgoszcz ]
[przypisy: salve struga, gumtree dolnośląskie, nozoil cena ]