Liczba nefronowa u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym cd

Wykluczono obszary korowe z oczywistymi artefaktami technicznymi. Objętość próbkowania obliczono przez pomnożenie całkowitej powierzchni tkanki (liczba punktów na siatce, która dotknęła obszaru korowego x obszaru siatki) przez grubość przekroju (np. 3 .m x 8 przekrojów = 24 .m). Dokonano korekty skurczu tkanek (x 1,04), a wynikowa objętość pomnożona przez ciężar właściwy ustalonej nerki dała masę badanej części kory (mexam cor). Masę badanej nerki podzielono na podstawie masy całkowitej kory nerkowej, uzyskując stosunek (mexam cor: mtotal cor). Liczba kłębuszków była następnie określana za pomocą następującego równania: liczba = ÷ (mexam cor: mtotal cor) × . Q-, gdzie Q- to liczba kłębuszków znalezionych w sekcji odniesienia, ale nie w sekcji porównawczej. Średnią objętość kłębuszkową oszacowano przez obliczenie stosunku między częścią obszaru kory mózgowej reprezentowaną przez powierzchnię kłębuszkową a liczbową gęstością kłębuszków w korze mózgowej. Całkowitą objętość kłębuszkową na nerkę oszacowano przez pomnożenie liczby kłębuszków przez średnią objętość kłębuszków.
Walidacja metody
W celu walidacji metody dwie nerki zostały zbadane przez jednego z badaczy oraz przez drugą osobę znającą trójwymiarową metodę stereologiczną. Obaj obserwatorzy nie byli świadomi statusu choroby pacjenta. Błędy interraserwera i interobserver wynosiły odpowiednio 0,99 procent i 2,04 procent.
Histologiczne badanie nerek
Oprócz analizy stereologicznej, wszystkie nerki badano pod mikroskopem optycznym. U wszystkich pacjentów z nadciśnieniem tętniczym rozpoznano charakterystyczne objawy zgrubienia przyśrodkowego i śródmiąższowego z miejscowym zwłóknieniem tętniczek przedgałkowych i hyalinozą tętniczek doprowadzających. Takie zmiany naczyniowe były jednakowo nieobecne w nerkach kontrolnych normotensyjnych. Zmiany związane ze zmianami arteriolarnymi i pogrubieniem kapsułki Bowmana zostały ocenione na czterostopniowej skali jako nieobecne (wynik 0), niewielkie (wynik 1), umiarkowane (wynik 2) lub poważne, z całością Kapsuła Bowmana zgęstniała (wynik 3).
Aby wykluczyć możliwość, że liczba kłębuszków w nerkach pacjentów z nadciśnieniem była fałszywie niska, ponieważ zniknęły kłębuszki nerkowe, skrawki zatopione w parafinie barwione kwasem nadmiarowym – Schiff i srebrne plamy starannie zbadano pod kątem potencjalnych pozostałości kłębuszków i liczby silnie zanotowano obliterowane lub zatarte kłębuszki na 100 kłębuszków w obręczy korowej. Obłędne lub zatarte kłębuszki definiowano jako struktury z silnie sklerowanym lub bez widocznego pęczka kapilarnego, ale z zagęszczeniem lub widocznymi resztkami kapsułki Bowmana. Liczbę takich kłębuszków oznaczano ilościowo na skrawkach zabarwionych hematoksyliną i eozyną, ale dodatkowe skrawki badano przesiewowo przy użyciu srebra i barwników kwasowo-kwasowych Schiffa. Jako wskaźnik zapalenia okołomórkowego określiliśmy ilość obszaru otaczającego kłębuszek nerkowy (jako procent pola widzenia) infiltrowanego przez komórki jednojądrzaste.
Analiza statystyczna
Wyniki wyrażono jako mediany i zakresy kwartylowe
[hasła pokrewne: poradnia leczenia osteoporozy, bank szpiku kostnego rejestracja, okres oczekiwania na sanatorium ]
[więcej w: rehasport cennik, olk med toruń, krwiak okularowy ]