Kliniczne i patologiczne cechy peliozy pęcherzykowej Hepatis w związku z infekcją ludzkim niedoborem odporności czesc 4

Specjalne plamy ujawniły bakterie szybko kwasotwórcze w ziarniakach (M. avium-intracellulare hodowano od pacjenta przed kilkoma miesiącami), a także grama dodatnich prątków w wątrobowych sinusoidach. Skrawki wątroby od czterech pacjentów, którzy mieli peliozę niezwiązaną z HIV, nie wykazywali żadnych obszarów podścieliska szyjnego ani granulowanego materiału purpurowego charakterystycznego dla mas pachwinowych. Ani zabarwienie Warthin-Starry ani mikroskopia elektronowa nie ujawniły prątków.
Terapia i wynik
Tabela 2. Tabela 2. Terapia i wyniki. Terapie antybiotykowe i wyniki tych pacjentów zestawiono w Tabeli 2. W czterech przypadkach prążek prążkowia został zidentyfikowany retrospektywnie (Pacjenci 1, 2, 4 i 6), a antybiotyki podano w przypadku innych przypadkowych infekcji. U czterech pacjentów (3, 5, 7 i 8) w momencie biopsji zidentyfikowano peliosis. Pacjenci 3 i 8 odpowiadali na erytromycynę, podczas gdy u Pacjentów 5 i 7 czynniki komplikujące, takie jak współistniejące infekcje lub stany złośliwe, leczenie hepatotoksyczne i erupcje lekowe (które prowadziły do zmian w antybiotykach) zapobiegały wszelkim wnioskom na temat przebiegu peliozy.
Dyskusja
Peliosis hepatis jest zmianą o nieokreślonej patogenezie występującą u pacjentów z wyniszczeniem z powodu zaawansowanego raka oraz u pacjentów leczonych steroidami anabolicznymi lub innymi lekami.1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Zgłaszano również związek z różnymi infekcjami, w szczególności z gruźlicą płuc, 1, 2, a także innymi zakażeniami bakteryjnymi41, 42 i wirusowym43, w tym zakażeniem HIV.21 22 23 Eksperymentalne zakażenie wirusem 9H spowodowało peliosis u szczurów.44 Osiem przypadków peliosis hepatis, które tutaj opisujemy, różnią się tym, że bakterie zostały faktycznie znalezione w tkance lesinologicznej, co sugeruje bezpośrednią rolę etiologiczną. Obecność typowego angiomatycznego zapalenia skóry u dwóch spośród tych pacjentów, w połączeniu ze znalezieniem morfologicznie identycznych bakterii w wątrobie i zmianach skórnych, sugeruje, że ten sam czynnik jest odpowiedzialny zarówno za bakteryjną angiopatię skóry, jak i tę chorobę, którą nazywamy peliotą hepatis. Nasze niepowodzenie w identyfikacji bakterii u pacjentów z peliotą niezwiązaną z wirusem HIV powoduje, że istnieją również inne przyczyny peliozy hepatis.
Na możliwość wyniszczenia kacheksji u pacjentów chorych na peliozę sugeruje się utratę wagi u niektórych pacjentów oraz znane powiązanie peliosis hepatis z chorobami wyniszczającymi. Jednak nie wszyscy pacjenci stracili na wadze, aw niektórych przypadkach utracona ilość była niewielka. Ponadto ciężka utrata masy ciała jest powszechna u pacjentów z zaawansowaną chorobą HIV, podczas gdy peliosis hepatis nie jest. Obserwacje te, w połączeniu ze znalezieniem bakterii w obszarach peliotycznych we wszystkich przypadkach, sugerują, że chociaż utrata masy ciała może się przyczyniać, nie jest to główna przyczyna peliosis hepatis u tych pacjentów zakażonych wirusem HIV.
Sposób, w jaki pałeczka może indukować peliozę, jest sugerowany przez niedawną identyfikację czynnika angiogennego opracowanego przez hodowlaną bakterię Bartonella bacilliformis.45 Zmiany chorobowe chronicznej bartonellozy są klinicznie i histologicznie podobne do zmian skórnego zapalenia naczyń włosowatych skóry.25 Jest możliwe, że zmiany Zarażenia wirusem prążkosłupa związanego z wirusem HIV i angiomatozą zaręczynową mogą być spowodowane przez bakterie wytwarzające podobny czynnik angiogenny
[patrz też: salve wujaka, metafolina, levopront opinie ]